Zaburzenie psychiczne może pojawić się w każdym wieku. Kiedy to następuje, problem dotyka nie tylko osobę chorą, ale także całe najbliższe otoczenie. Gdy mówimy o zaburzeniach psychicznych, zwykle mamy na myśli osoby dorosłe. Jednakże faktem jest, że istnieje wiele problemów, które mogą pojawić się w dzieciństwie.
Zaburzenia psychiczne u dziecka bywają trudne do zauważenia i zdiagnozowania. Rodzice często nie wiedzą, na co zwrócić uwagę, nie zauważają oznak i objawów tych zaburzeń. Zdarzają się też sytuacje, gdy rodzice nie chcą przyznać, że dziecko ma problemy psychiczne albo z obawy przed koniecznością poddania dziecka leczeniu, albo dlatego, że po prostu nie mogą tego faktu psychicznie zaakceptować.
Aby pomóc w dostrzezeniu zagrożenia, poniżej prezentujemy najczęstsze zaburzenia w psychologii dziecięcej.
Ten rodzaj zaburzeń może przybrać wiele różnych postaci. Nie zawsze jest to lęk bezpośredni, lęki mogą też ujawniać się poprzez zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, fobię społeczną lub nawet PTSD.
To jedno z najbardziej skomplikowanych zaburzeń psychicznych u dzieci, jest również powszechne. Zazwyczaj określa się je jako autyzm, pojawia się zwykle przed ukończeniem 3. roku życia. Niektóre dzieci doświadczają poważnych objawów, występują zachowania, które mogą być trudne do kontrolowania, ale nawet jeśli objawy ASD są łagodne, zaburzenie może negatywnie wpływać na zdolność dziecka do komunikowania się z innymi.
Jest to również problem, który coraz częściej pojawia się i może być wyzwaniem zarówno dla dziecka, jak i dla dorosłych. Dzieci mogą być impulsywne i nadpobudliwe. U niektórych dzieci występują wszystkie objawy ADHD, u innych może pojawić się tylko jeden z nich.
Istnieje wiele zaburzeń odżywiania, które mogą mieć wpływ na dzieci w młodym wieku i pojawiać się, czy rozwijać, wraz z wiekiem. Jadłowstręt psychiczny jest częstym zaburzeniem odżywiania, ale dzieci mogą również napotykać problemy z objadaniem się lub bulimią. Zaburzenia te mogą w niektórych przypadkach zagrażać życiu, a dziecko powinno uzyskać odpowiednią opiekę, gdy zostanie zdiagnozowane.
Jest to choroba psychiczna, która może być dość ciężka. Dotyczy osób, które „odrywają się” od rzeczywistości. Choroba pojawia się częściej u nastolatków lub w wieku 20 lat, ale może też zdarzyć się w każdej chwili.
Istnieje szereg zaburzeń, które należą do tej kategorii, np. choroba afektywna dwubiegunowa i depresja. Choroba dwubiegunowa polega na skrajnej zmianie nastrojów u osoby chorej: od skrajnego ożywienia (mania) do głębokiej depresji. Każdy z tych stanów może wywołać ogromne szkody.
Kolejnym problemem, z którym boryka się wiele dzieci, jest używanie i nadużywanie substancji chemicznych. Niektóre dzieci zwracają się w stronę alkoholu lub narkotyków, starając się poradzić sobie z uczuciami, których doświadczają. Niektórzy uważają to za zaburzenie, ale zazwyczaj jest to znak, że coś innego dzieje się pod spodem.
Dzieci wrażliwe i emocjonalne należy otaczać szczególnym wsparciem. Rodzice dzieci wrażliwych powinni dawać im poczucie zrozumienia trudnych emocji, a także akceptować to, co aktualnie dziecko przeżywa. Nie oznacza to jednak akceptacji pewnych zachowań dla spokoju rodzica.
Warto stwarzać dziecku okazję do zmierzenia się z wyzwaniami, jednocześnie otaczając go troską i dając poczucie bezpieczeństwa. Nie należy wyręczać swoich dzieci ani za wszelką cenę chronić ich przed trudnymi sytuacjami. Dziecko wrażliwe i emocjonalne zasługuje na cierpliwość i wsparcie, jednak potrzebuje nauczyć się funkcjonowania w świecie.
Warto mieć na uwadze, że wrażliwość i emocjonalność dziecka nie powinna być negatywnie odbierana przez rodzica. To jest ogromna zaleta, bowiem dzieci te są szczególnie empatyczne, kreatywne i inteligentne. Posiadają bardzo silną intuicję, jednak potrzebują wsparcia w sytuacjach stresujących. Warto poświęcić uwagę dziecku w sytuacjach trudnych, aby nie dominował w jego życiu lęk.
Zaburzenia czucia głębokiego u dzieci dotyczą problemu z odczuwaniem swojego ciała. Czucie głębokie pozwala określać w jakiej pozycji znajduje się nasze ciało i poszczególne jego części.
Przykładowo dzięki czuciu głębokiemu wiemy, że siedzimy, czy nasze nogi są zgięte czy wyprostowane. Jak ułożone są nasze ręce i gdzie zwrócona jest nasza głowa. Dodatkowo receptory czucia głębokiego dostarczają informacji o ucisku, ugniataniu czy dociskaniu różnych części ciała.
Zaburzenia czucia głębokiego u dzieci mogą powodować, że dziecko nie potrafi wskazywać części swojego ciała, ma problemy z planowaniem ruchu, a jego ruchy i czynności najczęściej związane są z nadmiernym dotykaniem i poszukiwaniem docisku. Dziecko z zaburzeniem czucia głębokiego może gryźć, popychać, ściskać innych, mocno się przytulać czy nawet bić.
Najczęściej występujące zaburzenia psychiczne u dzieci i młodzieży dotyczą obszarów zachowania. Do takich zaburzeń zachowania można wymienić problemy z agresją , zachowania opozycyjno-buntownicze czy aspołeczność. Innymi często występującymi zaburzeniami u dzieci są zaburzenia emocjonalne takie jak lęk separacyjny, fobie oraz zaburzenia nastroju.
Do często występujących zaburzeń psychicznych wśród dzieci i młodzieży zaliczamy również zaburzenia hiperkinetyczne takie jak ADHD, które charakteryzuje się nadpobudliwością psychoruchową i deficytem uwagi. W tej grupie wiekowej występują również zaburzenia odżywiania, których symptomy często pojawiają się w okresie dojrzewania.
Przenieś terapię do domu
Terapia w zaciszu domu, w dogodnym dla Ciebie terminie. Dyskretnie i profesjonalnie.
Umów się na wizytę online