Patologiczne zbieractwo zwane syllogomania to zaburzenie, które objawia się poprzez nadmierne przywiązanie do nagromadzonych przedmiotów. Zazwyczaj patologiczny zbieracz kolekcjonuje dużo niepotrzebnych rzeczy, często z powodów sentymentalnych. Patologicznym zbieractwem nazywamy również silną potrzebę zatrzymania własności oraz trudności w pozbywaniu się bezwartościowych, nagromadzonych przedmiotów. Bardzo często chory na zbieractwo obsesyjnie gromadzi nawet śmieci, z myślą, że kiedyś mogą się przydać. Niestety chorobliwe zbieractwo niszczy i zaburza przestrzeń życiową. Pojawiają się przewlekłe trudności w codziennych sytuacjach, które utrudniają normalne funkcjonowanie. Zdarza się, że patologiczny zbieracz odczuwa silną potrzebę zatrzymania bezdomnych zwierząt, zazwyczaj są to psy i koty.
W klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego od 2013 roku patologiczne zbieractwo uznawane w klasyfikacji jako zbieractwo choroba psychiczna w DSM-5. Według danych kompulsywne zbieractwo dotyczy o 2% do 5% populacji ludzkiej. Pierwsze objawy patologicznego zbieractwa mogą się pojawiać już u nastolatków w wieku 11-12 lat. Jednak zbieractwo wraz z wiekiem staje się coraz bardziej widoczne oraz może nawet stanowić zagrożenie dla samego chorego. Chorobliwe zbieractwo dotyka głównie osób po 50 roku życia.
Osoby, które wykazują bardzo silną potrzebę zatrzymania różnych przedmiotów, najczęściej kolekcjonują rzeczy bezwartościowe, uważają, że im więcej tym lepiej dla nich.
Patologiczny zbieracz najczęściej przygarnia przykładowo takie przedmioty jak:
stare książki, gazety i czasopisma,
odzież,
pudła kartonowe, opakowania po żywności, reklamówki,
zepsute, stare urządzenia,
śmieci.
Niestety mieszkanie obsesyjnego zbieracza przypomina śmietnisko, nie ma odpowiednich warunków mieszkaniowych, miejsca, często osoba ma problem z ugotowaniem sobie ciepłego posiłku czy z myciem się. Mieszkanie zbieracza jest bardzo zaniedbane, śmierdzące, brudne i stanowi niebezpieczeństwo dla jego życia i zdrowia.
Zbieractwo maniakalne wykazuje następujące objawy:
chory odczuwa silną potrzebę zatrzymania własności, bardzo szybko się do nich przywiązuje, a każda chęć odebrania zbieraczowi jego nagromadzonych przedmiotów powoduje u niego złość, opór, a nawet może wzmagać agresję,
chory wykazuje trudności pozbywania się oraz niechęć w dzieleniu się zgromadzonymi rzeczami z innymi,
objawy patologicznego zbieractwa to również wypełnianie swojej przestrzeni życiowej - miejsca pracy i domu - bezwartościowymi rzeczami, często gromadzone są one latami, utrudniają normalne, codzienne funkcjonowanie,
bardzo często zdarza się, że osoba, która przejawia kompulsywne zbieractwo przestaje dbać o siebie, o swój wygląd oraz higienę; niestety może dojść również do zaniedbywania pracy, relacji ze społeczeństwem oraz pojawiają się problemy rodzinne.
Zbieractwo choroba objawiać się może stopniowo oraz okresowo. Bardzo często wraz z patologicznym zbieractwem nasilają się inne objawy, np. zaburzenia lękowe.
Zespół zbieractwa może nasilać się ze względu na dany typ osobowości i określone cechy charakteru. Osoby zbyt perfekcyjne oraz ze skłonnością do występowania u nich stanów lękowych są bardziej narażone, że wystąpi u nich zespół zbieractwa.
Niepokój oraz przeprowadzenie szczególnej obserwacji powinny wywoływać następujące zachowania :
kiedy osoba wykazuje silną obsesję zachowania symetrii i porządku,
ma tendencję do inwentaryzowania, segregowania i sortowania,
jest często niezdecydowana i ma problemy z podejmowaniem decyzji,
ma zaburzenia nastroju oraz objawy nerwicy.
Bardzo często zbieractwo maniakalne rozpoczyna się u osób dorosłych, które mają za sobą ciężkie,traumatyczne przeżycia. Być może osoby, które w dzieciństwie doświadczyły zaniedbania oraz utraciły poczucie bezpieczeństwa i utraciły kogoś bliskiego są bardziej narażone na różne zaburzenia w tym zbieractwo. U osób dorosłych jedną z przyczyn może być nadmiar stresu wywołany rozwodem lub śmiercią bliskiej osoby. Również osoby, które są niższego statusu społecznego dużo bardziej przywiązują się do różnych, niepotrzebnych rzeczy. Dlatego, jeśli zaobserwujemy u bliskiego niepokojące zachowanie oraz pierwsze symptomy sugerujące o zaburzeniu w obszarze zbieractwa, należy zwrócić się o pomoc do specjalisty, ponieważ patologiczne zbieractwo leczenie jest konieczne.
Bardzo często pojawia się pytanie zbieractwo jak leczyć? Jest to choroba o podłożu psychicznym, która wpływa znacząco na nasze życie oraz życie naszych bliskich. Zbieractwo leczenie powinno odbywać się pod okiem specjalisty psychologa bądź lekarza psychiatry. Podczas diagnozy syllogomanii lekarz prowadzący może zlecić wykonanie szeregu badań, a nawet skierować pacjenta do szpitala w celu rozpoznania możliwych innych chorób somatycznych - na skutek zaniedbania zarówno zdrowia higienicznego jak ogólnego.
Osoba cierpiąca na zbieractwo również powinna zdawać sobie sprawę z zaburzenia, na które choruje oraz należy uświadomić go jakie mogą być tego dodatkowe konsekwencje dla jego życia i zdrowia. Zbieractwa leczenie jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania.
Obsesyjne, patologiczne zbieractwo jest bardzo szkodliwe, ponieważ zaburzona zostaje przestrzeń życiowa i zagrożone jest życia, a nawet zdrowie osoby chorej. Powoduje to liczne utrudnienia w normalnym, codziennym funkcjonowaniu człowieka oraz dezorganizuje życie społeczne. Osoba chora gromadzi niepotrzebne rzeczy nie tylko w miejscu zamieszkania, a nawet przynosi je do pracy zawodowej.
Skutkiem takiego zbieractwa jest zaburzenie życia zawodowego, co w konsekwencji prowadzić może do utraty pracy, a więc ciągłości finansowej. Osoby długotrwale uzależnione od zbieractwa często mają problemy z utrzymaniem siebie i rodziny, pojawiają się problemy finansowe - bardzo często chory nie ma środków aby zapłacić za podstawowe rachunki i opłaty, co powoduje wyłączenie prądu, ogrzewania, a nawet ciepłej wody. Konsekwencją syllogomanii może być również utrata rodziny - często partnerzy przestają radzić sobie z ciągłym gromadzeniem różnych, bezużytecznych rzeczy w domu i decydują się na rozwód, który jeszcze bardziej może pogłębić zaburzenia chorej osoby na zbieractwo.
Dlatego ważna jest obserwacja swoich najbliższych oraz reagowanie w razie pojawienia się niepokojących symptomów i objawów syllogomanii. Zbieractwo choroba psychiczna jest to ciężkie zaburzenie o podłożu psychicznym, które stanowi zagrożenie dla siebie, a nawet otoczenia. Ograniczenie przestrzeni życiowej w mieszkaniu utrudnia funkcjonowanie oraz przyczynia się do pogorszenia stanu higienicznego człowieka.
Istotnym etapem terapii jest przygotowanie osoby chorej na stopniowe pozbywanie się niepotrzebnych rzeczy i zmiana nawyków myślowych, które ograniczą zbieranie nowych. Psychoterapię można dodatkowo wzmocnić technikami relaksacyjnymi, jednak kluczowe jest realizowanie systematycznej psychoterapii pod okiem doświadczonego psychoterapeuty online.
Literatura
Majczak A., Marmurowska - Michatowska H., Zespół ‘’zbieractwa’’., Psychiatria Polska 1974
Księżopolska A., Kotapka - Minc S., Patologiczne zbieractwo. Postępy Psychiatrii i Neurologii., 2005
Syllogomania, czyli patologiczne zbieractwo samo w sobie nie jest zaburzeniem, które jest przekazywane z pokolenia na pokolenie i warunkowane jest genetycznie. Zbieractwo najczęściej wynika z innych zaburzeń psychicznych takich jak zaburzenia lękowe, depresja, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne czy zespół otępienia.
Objawy patologicznego zbieractwa mogą występować także w przebiegu schizofrenii, a nawet jako przejaw nadmiernego perfekcjonizmu.
Można przypuszczać, że występowanie patologicznego zbieractwa w kolejnych pokoleniach jest raczej skłonnością do pewnych zaburzeń, w tym predyspozycji do występowania lęku oraz uczenia się gromadzenia rzeczy jako sposobu radzenia sobie ze stresem nabywanego od rodziców.
Skąpstwo to inaczej przejaw patologicznego oszczędzania, najczęściej dotyczącego nadmiernego oszczędzania pieniędzy.
Skąpstwo często dotyczy oszczędzania na wszystkim na czym jest tylko możliwość, a osoba skąpa zaczyna odmawiać sobie przyjemności, a nawet jedzenia w celu gromadzenia oszczędności.
Skąpstwo może prowadzić do wielu negatywnych konsekwencji takich jak problemy w relacjach czy nawet izolacja społeczna. Skąpstwo jest jednym z przejawów patologicznego zbieractwa i w tym przypadku odnosi się akurat do "gromadzenia pieniędzy".
Ważne jest, by osoby bliskie nie izolowały się od zbieracza, a także nie wykluczały go z powodu tego zaburzenia. Zbieracz powinien czuć się akceptowany mimo swojego problemu oraz powinien czuć wsparcie w walce z tą dolegliwością.
Zbieraczowi należy uświadomić, że ma problem, ponieważ najczęściej osoba dotknięta syllogomanią nie zdaje sobie sprawy z tego, że nadmierne gromadzenie przedmiotów jest poważnym problemem.
Warto również zbieracza uczyć organizować przestrzeń w której mieszka czy przebywa, powstrzymywać przed przynoszeniem kolejnych rzeczy do domu. Ważna jest pomoc w podejmowaniu odpowiednich decyzji co do nabywania nowych przedmiotów oraz prezentowanie racjonalnych argumentów.
Patologiczne zbieractwo czyli syllogomania wymaga podjęcia terapii w celu poradzenia sobie z tym problemem. Najczęściej stosowaną metodą w leczeniu zbieractwa jest psychoterapia poznawczo-behawioralna oraz tzw. terapie III fali, czyli terapia ACT lub terapia skoncentrowana na rozwiązaniach.
Jedną z metod stosowną w leczeniu zbieractwa jest ekspozycja, czyli wystawianie się na sytuacje, w których osoba styka się z możliwością gromadzenia rzeczy i zabierania ich do domu, a także nauka powstrzymywania się od tego i panowania nad lękiem.
Celem terapii jest redukowanie lęku, który stoi za przyczyną patologicznego zbieractwa i z powodu, którego ludzie gromadzą niepotrzebne rzeczy. W leczeniu zbieractwa warto zadbać również o techniki relaksacji i medytacji, które pozwalają niwelować uczucie niepokoju oraz napięcia.
Przenieś terapię do domu
Terapia w zaciszu domu, w dogodnym dla Ciebie terminie. Dyskretnie i profesjonalnie.
Umów się na wizytę online