29.11.2024
Czym charakteryzuje się związek poliamoryczny ?
W niniejszej publikacji prezentujemy zasady wielomiłości w związku, a także jej skutki.
Dowiesz się również czym różni się poliamoria od poligamii, a także w jakich okolicznościach wskazana jest terapia.
Poliamoria to forma relacji międzyludzkich, która zyskuje coraz większe zainteresowanie na całym świecie, choć poliamoria w Polsce wciąż budzi mieszane emocje. Nazwa tego terminu wywodzi się z języka greckiego, gdzie „poli” oznacza „wiele”, a „amor” – „miłość”. W dosłownym tłumaczeniu oznacza więc „wielomiłość”. Ale czym jest poliamoria?
Poliamoryści, czyli osoby praktykujące tę formę relacji, wierzą, że można kochać więcej niż jedną osobę równocześnie, nie rezygnując z autentyczności i uczciwości wobec partnerów. Dla wielu z nich kluczowe są otwarta komunikacja i konsensualność. Jeśli więc ktoś zastanawia się kim jest poliamorysta to warto podkreślić, że jest to osoba, która potrafi budować i utrzymywać relacje miłosne z kilkoma osobami jednocześnie, dbając o harmonię i równowagę między nimi.
W Polsce, choć osoby poliamoryczne spotykają się z różnymi reakcjami, ten model związku powoli zdobywa uznanie, inspirując do poszukiwania alternatywnych dróg szczęścia w miłości. Przyczyny poliamorii mogą być różnorodne i obejmują zarówno uwarunkowania osobowościowe, jak i społeczne. Osoby praktykujące poliamorię często odczuwają potrzebę tworzenia głębokich więzi emocjonalnych i romantycznych z więcej niż jednym partnerem. Może to wynikać z ich przekonań, preferencji relacyjnych czy chęci doświadczania różnorodności w relacjach.
Objawy poliamorii obejmują zdolność do kochania kilku osób jednocześnie, brak poczucia zazdrości w wielopartnerskich układach oraz otwartość na budowanie równoległych relacji opartych na szczerości, lojalności i wzajemnym zaufaniu. W poliamorii ważne jest wspólne podejmowanie decyzji i przestrzeganie zasad ustalonych przez wszystkich zaangażowanych.
Flaga poliamorii to symbol rozpoznawalny w społeczności osób praktykujących konsensualną niemonogamię. Została zaprojektowana w 1995 roku przez Jima Evansa, który chciał stworzyć emblemat subtelny i niewyróżniający się w tłumie. Składa się z trzech poziomych pasów: niebieskiego, czerwonego i czarnego. Centralnym elementem jest grecka litera π (pi), będąca nawiązaniem do pierwszej litery słowa poliamoria. Symbol ten wyraża jedność i solidarność, a sam projekt odzwierciedla dyskrecję oraz głębsze znaczenie relacji, jakie tworzą osoby poliamoryczne.
Poliamoria to forma relacji, w której budowany jest związek z wieloma partnerami oparty na wzajemnym zaufaniu, szacunku i lojalności. Ale poliamoria co to właściwie oznacza? To relacja niemonogamiczna, w której wszyscy poliamoryści ustalają zasady wspólnego życia i je respektują. Zasady poliamorii obejmują przede wszystkim wzajemność oraz równość wszystkich partnerów – nikt nie jest faworyzowany. Podstawą takiego trwałego związku osób są uczciwość, szczerość oraz wspólne podejmowanie decyzji.
Charakterystyka wielomiłości wskazuje, że emocjonalne zaangażowanie osób w takim układzie nie polega jedynie na sferze seksualnej. Choć osoby zaangażowane mogą tworzyć intymne relacje w grupie, zdrada jest traktowana bardzo poważnie – każde przekroczenie granic, np. intymność poza grupą, wymaga zgody wszystkich. W przeciwieństwie do monogamicznych związków, osoby poliamoryczne nie zamykają się na jedną relację, lecz dbają o to, by ich relacje opierały się na równości i szczerości. Warto zaznaczyć, że pojęcie „poliamoria” zostało po raz pierwszy użyte w latach 60. XX wieku przez Roberta Heinleina w powieści Stranger in a Strange Land. Oficjalnie zdefiniowano je w 1990 roku jako formę związku wielopartnerskiego, w którym wszyscy partnerzy zgadzają się na wspólne życie.
Poliamoria co to? To forma konsensualnej niemonogamii, w której osoby tworzące związek opierają swoje relacje romantyczne na wzajemnej zgodzie, szacunku i szczerości. W przypadku poliamorii w małżeństwie, osoby zawierające związek małżeński mogą formalizować relacje, jednocześnie budując więzi z innymi partnerami. Ważnym aspektem jest tu bliskość emocjonalna, która wyróżnia związki poliamoryczne – nie sprowadzają się one wyłącznie do otwartości seksualnej, ale przede wszystkim do głębokiej romantycznej relacji i wspólnych celów.
Poliamoria a poligamia i poliandria? W przeciwieństwie do tych form wielomałżeństwa, które są prawnie regulowane w niektórych kulturach, poliamoria nie ma podstaw prawnych. Oznacza to, że formalny związek poliamoryczny nie istnieje w sensie prawnym. Zasady związku poliamorycznego ustalane są przez partnerów i nie są zależne od przepisów.
Z kolei poligamia to system małżeński, w którym jedna osoba, zazwyczaj mężczyzna, pozostaje w małżeństwie z wieloma kobietami (poligynia) lub, rzadziej, kobieta z wieloma mężczyznami (poliandria). Poligamia ma często podłoże kulturowe lub religijne i zazwyczaj jest formalizowana w ramach prawnych w określonych społeczeństwach. W odróżnieniu od związku otwartego, który koncentruje się głównie na seksualnej swobodzie poza relacją główną, relacja poliamoryczna kładzie nacisk na rozwijanie romantycznych i emocjonalnych więzi z wieloma partnerami.
Choć w związkach niemonogamicznych zdarzają się osoby, dla których seksualność i możliwość intymności z różnymi partnerami są ważne, związki intymne w poliamorii opierają się na znacznie szerszych fundamentach. To przede wszystkim związki romantyczne, gdzie osoby tworzące związek dążą do budowania trwałych więzi np wspólne plany na przyszłość czy wspólne podejmowanie decyzji . W poliamorii zdrada – w tym zdrada emocjonalna – jest równie nieakceptowalna jak w monogamii.
Poliamoria w Polsce to stosunkowo nowe zjawisko. W świetle prawa nie ma możliwości, aby osoba poliamoryczna zawarła formalny związek małżeński z więcej niż jednym partnerem. Poliamoria w małżeństwie jest więc możliwa jedynie w ramach indywidualnych ustaleń między partnerami, bez formalnej legalizacji.
Badania zlecone w 2022 roku pokazują, że tylko 25% Polaków akceptuje taki rodzaj związku, a jedynie 11% ankietowanych deklaruje gotowość do wejścia w związki romantyczne z więcej niż jedną osobą. Z kolei aż 75% badanych uznaje, że relacje seksualne i emocjonalne powinny być utrzymywane z jednym partnerem, podkreślając, zaufanie oraz lojalność jako bardzo ważne w tradycyjnych relacjach (Polityka, 2022). Liczba praktykujących taki układ w relacji w Polsce wciąż jest niewielka w porównaniu do innych krajów, takich jak Stany Zjednoczone.
Poliamoria, czyli utrzymywanie równoległych, konsensualnych relacji miłosnych z więcej niż jedną osobą, może być źródłem zarówno satysfakcji, jak i wyzwań. Relacje te uczą otwartej komunikacji, rozwijają empatię i pozwalają budować szersze sieci wsparcia emocjonalnego.
Dodatkowym wyzwaniem jest brak możliwości formalizacji takich związków, co ogranicza prawa ich członków i może wzmacniać poczucie wykluczenia. Poliamoria wymaga więc dużej dojrzałości i gotowości do mierzenia się z konsekwencjami społecznymi.
Poliamoria nie jest ani zaburzeniem, ani chorobą, dlatego nie wymaga leczenia. Jest to specyficzny rodzaj związku, określany często jako forma orientacji seksualnej, w której możliwe jest jednoczesne budowanie więzi emocjonalnych i relacji seksualnych z kilkoma osobami. Pojawienie się objawów poliamorii, takich jak potrzeba zaangażowania w wielomiłość, można skonsultować ze specjalistą, by lepiej zrozumieć własne emocje. Mimo to wiele wątpliwości dotyczy uzyskania odpowiedzi na zagadnienie : poliamoria jak leczyć? Warto udać się do psychologa lub psychoterapeuty w sytuacjach, gdy pojawiają się pytania dotyczące przyczyny poliamorii i jej dopasowania do indywidualnych potrzeb. Pomoc specjalisty bywa szczególnie cenna dla osób, które rozważają wejście w rodzinę poliamoryczną lub wcześniej nie miały doświadczenia w tego rodzaju relacjach. Psychoterapia może pomóc lepiej zrozumieć uczucia, rozwiać wątpliwości i ocenić, czy poliamoria odpowiada danej osobie.
Dla osób tworzących rodzinę poliamoryczną, psycholog dla par online może być wsparciem w rozwiązywaniu konfliktów czy w sytuacjach kryzysowych. Więź emocjonalna w tego typu związkach jest kluczowa, dlatego warto zadbać o jej budowanie i przestrzeganie ustalonych zasad. Specjalista może pomóc w przezwyciężeniu trudności, takich jak relacje seksualne poza grupą, które w poliamorii bywają traktowane jako zdrada.
W placówkach terapeutycznych osoby praktykujące wielomiłość mogą uzyskać wsparcie indywidualne lub dla całej grupy, co pozwala na lepsze zrozumienie potrzeb, pracę nad problemami w relacjach oraz wzmocnienie więzi emocjonalnej w związku.
Bibliografia
Klesse, C. (2011). Notions of love in polyamory—elements in a discourse on multiple loving.
Cardoso, D. (2020). Ten years of consensual non-monogamies in the media in Portugal: An analysis of news coverage.
Grunt-Mejer, K., & Chańska, W. (2020). “How do they even know they love?” The image of polyamory in Polish expert discourse. Archives of Sexual Behavior, 1-19.